Msze św.:

niedziela godz. 10.00

odpust: niedziela Zesłania Ducha Świętego

Historia Buszkowa

Buszkowo to wieś, której dalekiej przeszłości historycznej nie sposób ustalić. Na terenie Buszkowa znaleziono narzędzia kamienne z okresu tzw. kultury ceramiki wstęgowej. O zamożności ludności zamieszkującej dawniej tereny Buszkowa świadczą znaleziska z początku powstania Państwa Polskiego, takie jak: naszyjnik z cyny, dziesięć kabłąków skroniowych z brązu, pięć paciorków oraz nóż żelazny. Pierwsza pisemna wzmianka o Buszkowie pochodzi z roku 1300 (data nabycia wsi Buszkowo przez Klasztor oo. Cystersów z Byszewy).

Na terenach dzisiejszego Buszkowa - na wzgórzach w kierunku wsi Wilcze - dnia 10.10.1410r. miała miejsce bitwa z wojskami Zakonu Krzyżackiego, która przeszła do historii jako bitwa pod Koronowem.

Wczasach Rzeczpospolitej (do 1772r.) Buszkowo należało do powiatu bydgoskiego i województwa inowrocławskiego. W 1772r., w wyniku I rozbioru Polski, Buszkowo weszło w skład zaboru Pruskiego. Tym samym dobra klasztorne oo. Cystersów (w tym również Buszkowo), przeszły na własność rządu pruskiego.

W 1909r. została otwarta kolej żelazna Tuchola – Buszkowo – Koronowo, z przystankiem w Buszkowie.

Po I wojnie światowej, 20 stycznia 1920r. nastąpiło przejęcie urzędów przez władze polskie, a tydzień później do Buszkowa wkroczyły wojska polskie. Dotychczasową szkołę ewangelicką zamieniono na katolicką z dwiema klasami – niemiecką i polską. W tym czasie do Buszkowa przybyło sporo polskich rodzin z rejonu Małopolski i Łomżyńskiego. Dnia 5 sierpnia 1924r. odwiedził Buszkowo ówczesny prezydent Polski Stanisław Wojciechowski.

Zasłużoną dla oświaty i kultury polskiej była nauczycielka pani Stanisława Urbanówna, która od 1920r. uczyła w szkole w Buszkowie. To ona spisała kronikę Buszkowa od 1920 roku do 1 września 1945r. Pani Stanisława była osobą bardzo religijną, była świetnym pedagogiem, uczyła religii, opiekowała się polską młodzieżą, organizowała imprezy religijno-patriotyczne (miała brata księdza – proboszcza w  Kolniczkach koło Jarocina). Wierni twierdzą, że dzięki jej zasługom przyznano kościół poewangelicki katolikom Buszkowa.

W czasie II wojny światowej Niemcy zamordowali na terenie Buszkowa dwustu Polaków, których ciała zakopano w rowach przeciwczołgowych na roli Jana Sieszputowskiego. Dnia 11 kwietnia 1948r. rozpoczęła się ekshumacja zwłok pomordowanych przez hitlerowców Polaków – 118 osób cywilnych i 40 żołnierzy. Dnia 20 kwietnia 1948r. odbył się uroczysty pogrzeb ofiar, których szczątki złożono w 32 trumnach. Mszę św. odprawił ks. dziekan Jagła z Koronowa w otoczeniu licznie zgromadzonego duchowieństwa. Trumny złożono w dwóch mogiłach przy szosie w stronę Koronowa na polu pana Rymarkiewicza. Mowę pogrzebową wygłosił i ceremonie żałobne odprawił ks. proboszcz Konrad Szeffler z Byszewy. Początkowo postawiono w tym miejscu krzyż, a później również tablicę ku pamięci ofiar II wojny światowej.

Historia kościoła w Buszkowie

     Kościół w Buszkowie pochodzi prawdopodobnie z 1912r. i został zbudowany przez gminę ewangelicką. Jest to budowla w stylu neogotyckim, z wysoką wieżą. Wieża pokryta jest blachą miedzianą. Najcenniejszym jej zabytkiem jest dzwon z 1702r. (75 cm szeroki i 75 cm wysoki, ton A, napis: Als in Jahr 1702, Imiona Sigmunt unt Sebastian Coetz in Breslej).

Po II wojnie światowej władze państwowe przydzieliły kościół parafii w Byszewie. Uroczyste poświęcenie kościoła przy udziale władz świeckich i duchownych odbyło się 21 maja 1945r. w II Święto Zielonych Świąt. Kuria Biskupia nadała kościołowi wezwanie Zesłania Ducha Świętego - ustalając jednocześnie w tym dniu odpust dla tej świątyni. Przy kościele usytułowany był cmentarz grzebalny wiernych kościoła ewangelickiego.

Remontu kościoła i adaptacji do wymogów liturgii posoborowej dokonał, za zgodą ks. proboszcza, ks. wikariusz Albin Potracki  w latach 1968 do 1978. Staraniem ks. proboszcza Zbigniewa Orlikowskiego i Rady Parafialnej od 1985r. udostępniono cmentarz przykościelny do grzebania zmarłych.